Zo gezellig was het, zonder jasje en dasje.                                                                                   

‘t  Regthuys 24 Juni.

Het was in alle opzichten weer een bijzondere dag.
De vorige keer belandde ik met mijn navigatie midden op de
golfbaan, nu begon het ermee dat ik al bellend in de auto dacht
dat ik achter Kees aanreed, echter toen mijn navigatie maar bleef 
zeggen dat ik moest keren en de veronderstelde Kees maar rechtdoor
bleef rijden bleek dat er meer van deze speciale auto’s rijden.
Na aangekomen te zijn bleek de echte Kees al lang en breed geparkeerd 

Tijdens de jaarlijkse memorial op 3 juni op The Dutch heeft onze voorzitter Alphons Boggemann het volgende gedicht voorgedragen ter herinnering aan de leden Jan-Hein Lans en Theo Houtman, die ons de afgelopen jaren ontvallen zijn.

Als het even stil wordt

Als sprekers even zwijgen

Als het even stil wordt

En het momentum hoorbaar wordt

Als het even stil wordt

Omdat jij zelf even vergeet

Te denken dat het om jóu gaat

Dan pakt de stilte jou

Wie ben je zonder anderen ?

Beseffen zonder denken

Voelen wat wij sámen zijn

In plaats van alleen zijn

Zonder referenties

Is dat iets voor anderen ?

Als het even stil wordt

Dan klinkt de stilte soms heel luid .

Als het even stil wordt

Denken wij aan jou, Jan Hein.

Als het even stil wordt

Komt Theo onzichtbaar voorbij

Zónder geluid klinkt dan keihard :

Vriendschap is onhoorbaar

En ongeacht de kleur van vriendschap :

Soms sterft iets niet bij de dood.

Beste ASGS mannen!

Aan mij dit keer de eer om een kort verslag te schrijven, zal het wat korter houden dan mijn zegje gisteravond.

Wat een geweldige dag! En wat is The Dutch toch een fantastische golfclub, van ontvangst tot pro-shop, driving range, de baan, het eten en een zwaai tijdens het uitrijden bij de poort.

Ik hoop dat deze baan nog lang op het programma blijft staan. (Bas!)

Vertoont Kroonprins vluchtgedrag

Helaas moest ik vóór het diner de wederom zeer gezellige golfdag verlaten voor een te belangrijke afspraak ’s avonds. De aanrijroute gaf voor sommigen een reden tot een frons. Peter reed gezellig met z’n auto tussen de holes om daar tot de ontdekking te komen dat de oorspronkelijke entree inmiddels is verplaatst. Ook z’n golfhorloge liet hem in de steek, het kon de nieuwe holes niet vinden.

Mijn horloge had ik recentelijk ge-updated zodat we, Tim en ondergetekende, Peter van informatie konden voorzien. Maar Peter is niet voor één gat te vangen, hij had z’n Bushnell mee en hoefde alleen de diepte van de greens aan ons op te vragen. Deze perfectionist wil graag weten waar z’n bal moet landen om zo dicht mogelijk bij de pin te kunnen eindigen.