Na een regenachtige zondag bleek de maandag een prima golfdag te worden, wat we wel nodig hadden na de hoosbui op de Lage Vuursche. Zaterdag vertelde Dennis de Wit mij dat hij helaas verhinderd was en niet mee ging naar de Eindhovensche, dus wij niet samen konden rijden. 

Jammer, maar met heerlijke muziek en cruise controle bleek het een heel ontspannen rit zijn.

Hoewel de weersomstandigheden op De Lage Vuursche ondanks de sombere voorspelling de eerste 3 uur van de ronde erg meevielen werd de hele ASGS-ploeg in het 4e uur overvallen door een enorme regenbui met onweerdreiging.

Na vrij korte tijd besloot de marshall de baan te sluiten, zodat iedereen snel een droog onderkomen zocht in het clubhuis. Helaas is er voor deze wedstrijd dus geen uitslag. Wel is het vermelden waard dat iedereen een kans heeft gehad op de holes waar de Neary en de Longest Drive werden gespeeld. De wedstrijdleiding heeft deze prijzen dan ook uitgereikt aan Ernst Huisman voor de Neary en aan Edwin Geluk voor de Longest. Zijn er in ieder geval 2 spelers met een gelukkig gevoel naar huis gegaan.

Overigens is er ruimhartig geborreld en is er, voorafgaand aan het diner, ook een goede ALV gehouden met vele constructieve bijdragen.

Op 23 augustus hebben we de volgende westrijd op De Eindhovensche. Tot dan!

ASGS-bestuur

Genietend van een welverdiende Gin Tonic na een bezoek aan de Mont Ventoux, twee dagen nadat de Tour de beklimming op het programma had staan werd ik er subtiel (nou, niet echt) aan herinnerd dat ik nog een verslag moest schrijven over mijn zege op De Stippelberg. Dus op het terras bij Bas in zijn zomer residence op Golf de Pont Royal met nog enkele andere illustere ASGS’ers ontkwam ik er niet aan om tijd vrij te maken voor het verslag.

De wedstrijd dag begon redelijk hectisch daar vriend en vaste reismaat Jos zich om 8.15 uur afmeldde wegens ziekte wat een behoorlijke domper was (speciaal voor hem!).

Dus zelf gereden en ondanks de Tom Tom toch veel moeite gehad om de baan te bereiken, wat in mijn geval extra dom is daar ik afgelopen winter 9 holes heb voorgespeeld met Jos en Bas. Locatie en baan kennis kan me dus niet ontzegd worden.

Bas had me in een prachtige flight ingedeeld tezamen met Ricus en Frank R. 

De eerste 9 holes op de prachtige, maar moeilijke baan met veel blinde holes en pittige rough speelde we gedrieën best lekker al hadden Ricus en Frank problemen met de greens waardoor hun scores hun goede spel geen recht deed. 

Ik daarentegen had geluk (zoals zo vaak..), de putjes vielen en zo scoorde ik zelfs zonder parren te maken.
De tweede negen namens we ons voor om toch wat parren te maken om zodoende de scores naar een top niveau te brengen.
Wat bij mij goed lukte op holes 14 en 15 en met zelfs een birdie op 16…. Ricus en Frank maakten ook wat parren en zo maakten we ons voornemen waar. Na de 16de kwamen Frank en Ricus melden dat de top 3 in bereik lag, wat me meteen stress bezorgde en prompt op de 17de een vette streep!
Maar na mental support van beide heren de 18de mooi afgesloten met twee punten en een eindscore van 38 wat mij een voldaan gevoel gaf.
Even later bleek dat dit zelfs genoeg was voor de eerste prijs. Met mijn top-flight eerst genoten van een ruime bittergarnituur voordat we gedoucht en wel (heerlijk geen jasje/dasje) aan tafel gingen. 
Met drie personen helemaal corona proof heerlijk ouderwets gezellig zoals een dag met de ASGS bedoeld is!!
Grote complimenten natuurlijk voor de organisatie maar ook voor de bediening en het eten! Puur genieten en ik kijk nu al uit naar de Lage Vuursche …

Groet,
De sluwe Vos

Eindelijk was het weer zover. Het moment waar wij ASGS-ers zolang naar uit hadden gekeken. We mochten weer met z’n allen de baan in. En wat voor een baan, waarschijnlijk één van de mooiste golfbanen van Nederland.

Bij de aankomst aan de poort van the Dutch in de gemeente Spijk werd ik vriendelijk de weg gewezen naar het clubhuis welke in de verte lag. Je zag meteen dat dit een bijzondere dag kon gaan worden.