Het is toch weer iedere keer een feestje om op deze prachtige baan een ronde te lopen en aansluitend, na de borrel, in het sfeervolle clubhuis te genieten van heerlijk eten en een voortreffelijk glas wijn. En zeker als de weergoden ook nog meewerken om er iets mooi van te maken.

Het is lastig om de loftrompet te steken over je homecourse. Zeker als je daar ook nog (voor de eerste keer overigens) een ASGS-wedstrijd wint.

Maar ja, het was nu eenmaal een prachtige dag met mooi weer, met een baan die er heel goed bij lag, met snelle greens en veel hogere rough dan ‘s winters en met de vele bekende waterhindernissen. 

Hier strategisch spelen zou beloond worden dacht ik tevoren en achteraf was dat ook zo. De 2 parren op de lange par-5 holes 13 en 15 waren daar een voorbeeld van.

verslag volgt z.s.m.

Onderweg, zittend in mijn auto naar de Rijswijkse, kwamen wat verzachtende omstandigheden voorbij voor het geval dat ik vandaag niet lekker zou spelen:
- jet lag omdat ik zaterdag uit NYC ben teruggekomen 
- onbekende baan
-12 dagen niet gegolfd
Het resultaat is bekend. Voor de derde keer op rij ben ik de winnaar. Een memorabel moment. Volgens Bas uniek in de geschiedenis van de ASGS.