Genietend van een welverdiende Gin Tonic na een bezoek aan de Mont Ventoux, twee dagen nadat de Tour de beklimming op het programma had staan werd ik er subtiel (nou, niet echt) aan herinnerd dat ik nog een verslag moest schrijven over mijn zege op De Stippelberg. Dus op het terras bij Bas in zijn zomer residence op Golf de Pont Royal met nog enkele andere illustere ASGS’ers ontkwam ik er niet aan om tijd vrij te maken voor het verslag.

De wedstrijd dag begon redelijk hectisch daar vriend en vaste reismaat Jos zich om 8.15 uur afmeldde wegens ziekte wat een behoorlijke domper was (speciaal voor hem!).

Dus zelf gereden en ondanks de Tom Tom toch veel moeite gehad om de baan te bereiken, wat in mijn geval extra dom is daar ik afgelopen winter 9 holes heb voorgespeeld met Jos en Bas. Locatie en baan kennis kan me dus niet ontzegd worden.

Bas had me in een prachtige flight ingedeeld tezamen met Ricus en Frank R. 

De eerste 9 holes op de prachtige, maar moeilijke baan met veel blinde holes en pittige rough speelde we gedrieën best lekker al hadden Ricus en Frank problemen met de greens waardoor hun scores hun goede spel geen recht deed. 

Ik daarentegen had geluk (zoals zo vaak..), de putjes vielen en zo scoorde ik zelfs zonder parren te maken.
De tweede negen namens we ons voor om toch wat parren te maken om zodoende de scores naar een top niveau te brengen.
Wat bij mij goed lukte op holes 14 en 15 en met zelfs een birdie op 16…. Ricus en Frank maakten ook wat parren en zo maakten we ons voornemen waar. Na de 16de kwamen Frank en Ricus melden dat de top 3 in bereik lag, wat me meteen stress bezorgde en prompt op de 17de een vette streep!
Maar na mental support van beide heren de 18de mooi afgesloten met twee punten en een eindscore van 38 wat mij een voldaan gevoel gaf.
Even later bleek dat dit zelfs genoeg was voor de eerste prijs. Met mijn top-flight eerst genoten van een ruime bittergarnituur voordat we gedoucht en wel (heerlijk geen jasje/dasje) aan tafel gingen. 
Met drie personen helemaal corona proof heerlijk ouderwets gezellig zoals een dag met de ASGS bedoeld is!!
Grote complimenten natuurlijk voor de organisatie maar ook voor de bediening en het eten! Puur genieten en ik kijk nu al uit naar de Lage Vuursche …

Groet,
De sluwe Vos

Eindelijk was het weer zover. Het moment waar wij ASGS-ers zolang naar uit hadden gekeken. We mochten weer met z’n allen de baan in. En wat voor een baan, waarschijnlijk één van de mooiste golfbanen van Nederland.

Bij de aankomst aan de poort van the Dutch in de gemeente Spijk werd ik vriendelijk de weg gewezen naar het clubhuis welke in de verte lag. Je zag meteen dat dit een bijzondere dag kon gaan worden.

Beste ASGS-ers,

De laatste wedstrijd van dit seizoen is inmiddels gespeeld, helaas!

We hebben weer op mooie banen mogen spelen en vaak zat het weer ook nog mee.

Afgelopen maandag op The Dutch was het een druilerige dag, gelukkig geen bakken met regen maar ook niet echt droog. Dit weertype was in ieder geval niet bevorderlijk voor de rol van de geslagen bal op de fairway, de bal landde en stopte vrijwel direct.

Dus lengte en balvlucht op de baan was dit keer extra geboden.

DE OESTERS VAN ROB SPAAN !

(vrij naar Oesters van Nam Kee - Kees van Beijnum , boek in 2000, verfilming in 2002))

Een oester is, uiteraard, een 100 procent natuurlijk product. Je houdt er van of niet.

Oesters bevatten een hoog zinkgehalte, magnesium, vitaminen B12, B3 en D! Zink ondersteund een gezond immuunsysteem en stimuleert wondgenezing, sterke botten, mooi haar en een goed geheugen..

Oh ja, het is geloof ik ook heel goed voor iets anders ……

Kortom: Absolute aanrader voor onze ASGS-ers.