De Kennemer 27 maart - Berend van den Broek
Openingsoverwinning of een erkenning als club kampioen
Het was weer een echte ASGS opening.
Weersverwachtingen waren abominabel, maar daar hebben we niets van gemerkt. Integendeel de zon scheen al was het op de laatste holes niet echt warm meer door de koude wind. Maar géén regen voor onze openingsflight.
Alleen de flight met Hans Honsdrecht heeft op de laatste hole Pluvius ontmoet. Hans zal z’n flight wel hebben opgehouden want als Adje in je flight meespeelt ben je meestal binnen drie uur binnen.
Laat ik nog eens deze voor mij memorabele golfdag met u doornemen.
Ik kwam redelijk op tijd aan, 11.15uur, teneinde de wedstrijdcommissie niet met al te veel stress op te zadelen. Zoals immer waren de drie heren al geheel voorbereid en vernam ik dat ik als clubkampioen aan de eerste flight was toegevoegd, zodat wij onverwacht als enigen een vierbal vormden. Vreemd vonden Guus, Bob, Karel en ondergetekende het wel maar het pakte wonderens-waardig goed uit, zoals is gebleken.
De championshipcourse B-C moest aangevallen worden.
Blijkbaar hebben de pro’s geprotesteerd bij de Kennemer want er zijn een aantal belangrijke obstakels verwijderd hetgeen in mijn ogen de baan een stuk gemakkelijker heeft gemaakt. De SSS is echter (nog) niet aangepast want we kregen weer een aantal extra slagen mee.
De wind woei heerlijk in je rug bij de afslag zodat de eerste hole geen problemen voor ons vieren opleverde, evenals de 2de en derde hole. Die laatste met stroke-index 1 kon ik zelfs parren met 4 punten in de tas.
Zoveel vertrouwen gaf die hole me dat ik ook de volgende 5 holes, tegen de wind in, toch zonder streep speelde
Op de negende lieten Bob, het bij de afslag, en Karel, bij het de green helaas afweten; ik liet weer 2 punten noteren.
De tweede negen verliepen in dezelfde stijl met als hoogtepunt de 17de , par 3 tegen de wind in. Drie van ons vonden de green daardoor niet, maar onze Bob liet zijn bal voortreffelijk naar de green hobbelen en kon, volgens onze verwachting, de fel begeerde neary en par incasseren.
Op de 18de werd het al wat kouder zodat we ook die hole met z’n allen in hoog tempo hebben gespeeld om zo snel mogelijk van de 19de te genieten.
Zoals gebruikelijk was de borrel weer als vanouds. Het duurde even voordat onze penning zijn zuinigste gezicht uit de plooi trok maar de ballen en vooral warme kaaspijpjes maakten alles goed.
Op naar de jaarvergadering die als immer weer zeer (on) georganiseerd verliep.
De (wellicht onbedoeld) rake opmerkingen van Karel en Jan Hein maken me iedere keer weer onbedaarlijk aan het lachen, zei het enigszins ambivalent omdat het deze keer ook serieuze vragen betrof. Het antwoord op zo’n serieuze vraag van Hans werd weliswaar niet naar de volgende vergadering verschoven, maar naar de rondvraag. Alleen ook in die rondvraag volgde geen beantwoording door een Babylonische spraakverwarring rondom de afrekening van onze golfuitspattingen. Voorlopig geen subsidie maar een gemiddelde betaling per keer. Toch begreep ik uit de wandelgangen dat de vragen van zowel Hans als Max serieus worden behandeld en het bestuur op één van de volgende bijeenkomsten of via een mail hierop terug zal komen.
Het vieren van de 65-ste verjaardag van Jan Hein met uitstekende close-harmony van ons allen, resulteerde in een traktatie op de wijn tijdens het diner, maar niet uit de twaalf flessen die hij als cadeau ontving naast ons gezang.
Hoogtepunt van de avond was het toekennen, middels een staande ovatie, van het erelidmaatschap aan Paul. Hij was er stil van, had niets gemerkt van enige overleg terzake, maar herpakte zich zeer snel en bedankte het bestuur en de leden voor deze voor hem geweldige onderscheiding. Naast zijn drukke overige werkzaamheden als (huis)vader en opa wordt de dag door hem gevuld met het reilen en zeilen van de ASGS en haar leden, die ieder aan de hand (mail) door Paul als ware hij onze eigen vader worden begeleid.
Het was weer een memorabele dag, waarvoor dank Paul, Arthur, Bas en Karel.
Berend van den Broek.
P.S.
Ik beschouw deze overwinning maar als voortkomende uit mijn spel op de eerste
dag van ons clubkampioenschap, zodat ik niet steeds denk dat ik die overwinning als ééndagsvlieg in m’n schoot geworpen kreeg.
Hcp. | Stbf punten | ||
1 | Berend van den Broek | 19.7 | 39 |
2 | Tim Timmerman | 17.2 | 34 |
3 | Harry van der Schot | 21.5 | 33 |
4 | Frans Jüch | 21.9 | 33 |
5 | Guus Tenniglo | 21.4 | 32 |
6 | Alderd van der Zwaard | 8.2 | 32 |
7 | Wouter Amesz | 24.7 | 31 |
8 | Hans Poelgeest | 10.5 | 31 |
9 | Dennis de Wit | 23.4 | 30 |
10 | Bas Rachman | 14.3 | 30 |
11 | Karel van Osch | 23.3 | 29 |
12 | Henk Bijlsma | 28.6 | 28 |
13 | Ad Westerhof | 13.0 | 28 |
14 | Paul Koster | 16.5 | 27 |
15 | Wim Crouwel | 19.0 | 27 |
16 | Jeroen Meulendijks | 21.7 | 25 |
17 | Hans Honsdrecht | 31.2 | 24 |
18 | Max de Bruin | 25.8 | 23 |
19 | Nico de Haan | 19.6 | 23 |
20 | Dennis Tjepkema | 19.1 | 22 |
21 | Bob Neseker | 30.0 | 21 |
22 | Ab Springer | 22.6 | 21 |
23 | Gerard Ellenbroek | 17.8 | 19 |
24 | Herman Fritzsche | 31.7 | 16 |
25 | Rolf Lans | 23.2 | 16 |
26 | Harry Schoemaker | 36.0 | 16 |
27 | Hans Brouwer | 34.9 | 11 |
Jan-Hein Lans | 27.0 | DNF | |
Neary: Bob Neseker | |||
Longest Drive: Hans Poelgeest |